Syria

Dzieci zaczynają swoją edukację od 3-letniego przedszkola. Jeszcze przed pójściem do podstawówki przez rok lub dwa uczą się alfabetu arabskiego. Następnie szkoła podstawowa trwa 6 lat (jest to obowiązkowa edukacja). Kolejnym etapem jest trzyletnie gimnazjum zakończone tzw. „małą maturą”, po której dzieci kontynuują naukę w 3-letnim liceum. Cały powyższy tryb może być realizowany zarówno w państwowych jak i prywatnych placówkach. Niektóre szkoły prowadzą dzieci od przedszkola aż do matury. W Syrii oczywiście także funkcjonują prywatne i państwowe uczelnie.

Przed wojną Syria słynęła z dobrego systemu edukacyjnego organizowanego przez państwo. Obecna sytuacja doprowadziła jednak do załamania się państwowego systemu oświaty i obecnie szkoły państwowe nie są w stanie zapewnić odpowiedniego poziomu nauki. W wielu miejscach szkoły nie zostały na nowo otwarte, a tam gdzie działają w klasie jeden nauczyciel prowadzi zajęcia z grupą 50 uczniów. Frustracja warunkami wykonywania zawodu wielu z nich zniechęca do autentycznej pracy w szkole państwowej. Dlatego w chwili obecnej realną edukację dzieci i młodzieży prowadzą tylko szkoły prywatne,

Liban

Edukacja w Libanie, podobnie jak w Syrii, jest państwowa lub prywatna. W obu krajach rodzice unikają posyłania swoich dzieci do państwowych szkół, ze względu na niski poziom edukacji i zbyt dużą liczbę uczniów w klasach. Edukacja libańska odbywa się w systemie: 3 lata tzw. „pre-school” (odpowiednik zerówki), 6 lat szkoły podstawowej, 3 lata gimnazjum i 3 lata szkoły średniej. Dzieci zaczynają „pre-school” w wieku 3 lat, a kończą szkołę średnią w wieku lat 18.
W Libanie każdy rodzic, bez względu na prywatną czy publiczną szkołę, wybiera czy dziecko chce kształcić we „francuskim” czy „angielskim” systemie. W zależności od wyboru, dziecko od pierwszego stopnia edukacji uczy się wybranego języka wraz z arabskim. I tak, już w „pre-school” dzieci uczą się czytać i pisać nie tylko po arabsku, ale także w jednym z dwóch ww. języków. Podczas przechodzenia kolejnych stopni edukacji, przedmioty ścisłe nauczane są w języku obcym, a humanistyczne po arabsku (za wyjątkiem niektórych muzułmańskich szkół prywatnych). W efekcie każdy Libańczyk jest dwujęzyczny, a niektórzy władają płynnie nawet dwoma językami obcymi, których nauczyli się w szkole.
Program „Pierwszy krok” w Bejrucie kierowany jest na tym etapie do najmłodszych dzieci, z „pre-school”. Będziemy obserwować ich pierwsze kroki, a potem mamy nadzieję śledzić ich rozwój i sukcesy do samej dorosłości. Wierzymy, że to właśnie „nasze” dzieciaki zbudują kiedyś kraj, na jaki Libańczycy zasługują!